GÜL GİBİ YAŞAMI TAŞIMAK

sıkıştır sayfalara

kuruttuğumuz çiçekler gibi

tükettiğimiz sözcükleri

ama gömme

 

yeşil bir ışık gibi duran

bir ağaca koydum başımı

denizin görkeminde

yalnızlığımı gördüm

ürktüm heybetinden

 

aşkın yorulmaz işçileri

gül ve karanfil

kuruttuğumuz çiçekler içinden

onları kayır

 

kızıl bir yürek gibi yanan

şu güneşi tuttum ellerimle

gökyüzünün görkeminde

gözlerini gördüm

girdim derinliğine

 

taşıması gibi gülün

ve karanfilin aşkı

biz de taşımalıyız yaşamı

Ali TÜRKSEVEN

(Çağdaş Türk Dili 123, Mayıs 1998)